meer dan 10.000 pageviews!!

Jaja, door jullie, onze trouwe lezers, hebben we meer dan 10.000 pageviews!! En dat in nog geen 4 weken! Dat beloofd een record voor de komende maanden! :D
Als jullie trouwens bij de komende maanden foto's willen blijven zien, willen we jullie om sponsoring vragen (zijn we tenslotte goed in ;) ) en ons extra fotoruimte cadeau doen! Zie de link op de site voor meer informatie.
Reacties op onze verhalen vinden we trouwens altijd leuk, dus ga zo door!

Maar goed, woensdag 22 maart, daar waren we gebleven.
Overdag hebben we de laatste training van Katie gehad. Omdat zij en haar collega Becca er de komende week niet zijn en wij a.s. woensdag onze eerste "participants" moeten testen, moesten we er allemaal zeker van zijn dat we de testen onder de knie hadden. Vorige week had Katie ons uitgebreid getraind in de "neuropsychological battery", testen die o.a. te maken hebben met geheugen en ruimtelijk inzicht. Maar nu werden we getraind in de "outcome battery". Dit zijn meer ergotherapeutische testen, want mensen wordt gevraagd een activiteit (zoals handen wassen, rekeningen betalen, medicijnen innemen) uit te voeren. En de vragenlijsten zijn meer gericht op het doen van activiteiten en gaan uit van de mogelijkheden en niet van de beperkingen, want bij ergotherapie heel belangrijk is. Nadat Katie ons de bedoeling van de testen had uitgelegd zijn we vooral zelf aan de slag gegaan met oefenen. Het rekeningen betalen bleek voor ons echt moeilijk te zijn, omdat ze dat in Amerika nog doen door in een chequeboekje een balans op te maken. En wij zijn postbank.nl gewend! Maar oefening baart kunst, dus aan het eind van de middag voelden we ons klaar voor het daadwerkelijke testen van a.s. woensdag. We shall she!
's avonds hadden we met Tim en Matt (de ergotherapie studenten) afgesproken om wat de gaan drinken tijdens het dagelijkse Happy Hour in een van de vele Ierse pubs. Het werd de pub tegenover Matt's huis en vlakbij onze dorms. Maar omdat zowel Tim als Matt druk bezig zijn met de afronding van hun dokter graad in de ergotherapie had Tim afgezegd en had Matt eigenlijk niet veel tijd. Dus bleef het bij een kopje thee en een Bud Light (soort witbier).
Omdat het vaste kookteam Sofie en Maike geen zin hadden om te koken (en Shanna en ik eigenlijk ook niet...) besloten we om naar de Sushi bar naast de Ierse pub te gaan. Na vele keren langslopen en een keer voor een gesloten deur gestaan te hebben was het dan eindelijk gelukt! Heerlijke sushi gegeten, voor $20 pp. Duurder dan de gemiddelde prijs voor uiteten in St Louis, maar goedkoper dan sushi eten in Nederland. En met in onze maagjes een heerlijk stukje cheesecake togen we huiswaarts.

Donderdagochtend hadden we met Fenna, onze begeleidster van de Hogeschool van Amsterdam, afgesproken om telefonisch contact te hebben. 9 uur onze tijd (en dus 16 uur Nederlandse tijd) zaten we in “ons kantoor” klaar voor het tweede overleg sinds dat we in St Louis zijn. Omdat we de laatste tijd weer goed verder zijn gegaan met ons eigen afstudeerproject werd het een leuk en nuttig telefoongesprek. Want we zijn nog niet klaar met ons eindprodukt (over eventueel voor Nederland bruikbare Ergotherapeutische meetinstrumenten die in Amerika ontwikkelt zijn) of we hebben al belangstelling vanuit de ergotherapie wereld! Fenna heeft ons gevraagd een artikel te schrijven voor een nieuw te ontwikkelen ergotherapie tijdschrift, ErgoScience. En toevallig zijn wij eerder gevraagd een stukje te schrijven voor de nieuwsbrief van de vakgroep Ouderen van de Nederlandse Vereniging voor Ergotherapie! Echt allebei ontzettend leuk!!
Ook de afspraak die we 's middags met Carolyn Baum hadden bleek erg nuttig te zijn. Zowel voor ons project, omdat we gerichte vragen konden stellen, maar ook voor het komende AOTA (amerikaanse ergotherapie vereniging) congres. Omdat zij de president is heeft zij geregeld dat we ook als niet-AOTA leden naar het congres toe mogen! We moeten wel het studententarief betalen, maar toch… Er komen ongeveer 6000 ergotherapeuten! (ter vergelijking; in Nederland werken in totaal ongeveer 3000 ergotherapeuten!!) En het leukste komt nog… we mogen in de auto van Carolyn Baum naar het congres in Charlotte (North Carolina) rijden! Dat betekend dat we met een dikke vette Nissan met leren bekleding en cruise control over de Highway gaan cruisen! Wij komen daar dus als Nederlandse studenten bij het Amerikaanse congres in de auto van de president! En iedereen zal dat zien, aangezien de auto een kenteken van de Washington University in St Louis met de letters CB (Carolyn Baum) OT (occupational therapist =ergotherapeut) heeft! Van dinsdag 25 april t/m maandag 1 mei zullen wij dus "out of town" zijn! Het is trouwens redelijk dichtbij hoor, Charlotte. Namelijk maar 14 uur rijden! Van Amsterdam naar de Spaanse grens, eitje...

Vrijdag zijn we zoals elke dag om 9 uur begonnen.
's middags waren uitgenodigd voor een "birthday-lunch" met alle medewerkers uit het onderzoeksteam, om de jarigen van de maand te vieren (waaronder Shanna en Carolyn Baum).
En vrijdagmiddag zou vrijdagmiddag niet zijn als we onszelf niet een uurtje eerder vrij zouden geven!
's avonds hebben we bij Carolyn Baum thuis een verjaarsdiner voor haar bereid, met spinazietaart, zalm en zelfgemaakte appeltaart! Het voorgerecht waren we echter vergeten… Toevallig had Carolyn die ochtend 2 levende kreeften opgestuurd gekregen vanuit de andere kant van Amerika. Wij durfden ze zelf niet te doden, dus een mannelijke collega heeft dit voor ons gedaan, de held... Toepasselijke naam heeft hij trouwens wel; Bill. Kill Bill was daarna makkelijk bedacht! :)
Het was lastig eten, maar de kreeften waren heerlijk!

Zaterdag zijn we naar het science-center geweest, een soort museum vergelijkbaar met NEMO in Amsterdam. We hadden geen goede dag uitgekozen, want regen, zaterdag en gratis toegang betekend DRUK. Ook de plaatselijke scoutingvereniging was uitgerukt, dus die liepen op een manier van "de paden op de lanen in" door de science center gangen. Wel lachen hoor, al die Amerikaanse mensen!
Er was ook een speciale tentoonstelling over de Titanic. Delen van de boot waren nagebouwd en opgedoken voorwerpen werden tentoongesteld.
Bij de ingang kregen Maike en ik (Shanna en Sofie hadden geen behoefte aan een "bootreis" ) een ticket met een naam van een passagier en de achtergrond.
Het leek net of we echt de boot op gingen en gedurende de tentoonstelling werden we door allerlei gangen van het schip geleid, van de 1e klasse t/m de 3e klasse, van het bouwen van het schip tot het zinken.
Bij de uitgang konden we kijken of we overleefd hadden of niet…..
And we survived! Gelukkig maar…
In de tijd dat Maike en ik in de Titanic waren hadden Shanna en Sofie een andere bezigheid gevonden; toeschouwer zijn van de plaatse katholieke jongensschool die Lacross speelt.
Toen we allemaal weer terug in de dorms waren werd het tijd om aan het eten te beginnen. Zeker omdat onze nieuwe vrienden op bezoek zouden komen! De tortilla's met mozarella, tomaat en pesto smaakten heerlijk. Dat vond de bewaker ook, die de laatste tortilla bijna van het bord keek. Uiteindelijk hebben we hem die tortilla maar gegeven, anders was hij vast de hele avond naast de tafel blijven staan!
Na het eten was het tijd voor PARTY! We zijn naar een reggae feest geweest, in hiphopclub Toxic (in een fabriek waar we de enige blanken waren, ons niet zo op ons gemak voelden en maar weer weg zijn gegaan) en we zijn naar discotheek OZ in "Eastside" geweest. "Eastside" is aan de andere kant van de Missisipi-river, in de staat Illinois. In Illinois mogen de disco's open blijven tot 6 uur, in Missouri maar tot 3 uur. Iedereen gaat dus na 3 uur de rivier over om verder te feesten.

Geef ons tot 6 uur voordat een disco dichtgaat en we blijven tot 6 uur, dus dat werd uitslapen op zondag! 's middags zijn Shanna en Sofie gaan skaten in Forest Park en Maike en ik zijn naar de supermarkt gewandeld. Uiteraard hebben we een stop gemaakt bij Coffee Cartel, ons favoriete adresje voor koffie (zie de foto).
Na overheerlijke, zelfgemaakte falafel en volleyballen voor Maike en Shanna en fitnessen voor Sofie en ik (ik heb geen last meer van m'n enkel!) zijn we 's avonds nog naar de eerste icehockey wedstrijd in ons leven geweest. A.s. vrijdag gaan we naar een professionele wedstrijd, waar het er nog harder aan toe zal gaan. Want iedereen beukt elkaar tegen de wand aan, niet normaal!

Vandaag, maandag, zijn we weer vol goede moed aan ons project gaan werken. 's middags hebben we nog 5 dokter-graad presentaties van ergotherapie studenten bijgewoond, waaronder Tim en Matt.
En we zijn nu net klaar met eten. Pasta met de falafelballetjes van gisteren. 't was lekker, niets meer aan doen! :)

Voor deze week staat een 'hersenworkshop' op de planning , waarbij we eens lekker aan het ontleden gaan (want op die manier schijn je het beste te begrijpen hoe de hersenen in elkaar zitten...)
En natuurlijk de 1e test (van 4 uur!) die we helemaal alleen en in het Engels (Amerikaans...) moeten gaan doen...

We houden jullie op de hoogte!