niet kort maar wel krachtig!

Hello dear people, family and friends!

Dit keer een berichtje van mij. Het is me eindelijk gelukt de andere enthousiaste schrijfsters een keer voor te zijn ;)
De oorzaak hiervoor zou wel eens bij afgelopen weekend kunnen liggen...
Het is al dinsdag, maar toch lijken sommigen van ons (ik noem geen namen) nog niet helemaal bijgekomen te zijn.
Ik houd jullie nog even in spanning, want ik begin gewoon waar we gebleven waren.

Nadat we donderdagochtend met onze begeleidster in Nederland hadden gesproken waren we weer helemaal in de mood om aan ons eigen project te gaan werken. Een herstart was na een paar rommelige (maar erg leuke) weken echt even nodig! :)
Donderdag hebben we gebikkeld, maar de rest van de herstart moest wachten tot na het weekend, want vrijdag was:
ST. PATRICK'S DAY!!!!!
Sommigen van jullie zullen nu denken,
'dat was toch vorige week?'.
Nee. Ze houden hier gewoon heel erg van alles dubbel vieren! Dus de week voordat het echte feest plaatsvindt wordt het al gevierd. Tja, waarom ook niet?! Wij hebben er geen problemen mee hoor :)
Vrijdag vond er dus weer een parade plaats, dit keer in een andere buurt van St. Louis: ' dogtown'. In deze buurt wonen veel Ierse gezinnen, die verkleedt, geschminkt, met karren, auto's en andere rare voertuigen meelopen in de parade.
De parade was erg leuk, het weer was alleen niet zo goed als de week ervoor, helaas...
Dit keer moesten we zelfs onze winterjassen aan!
Na de parade wilden we eigenlijk nog even de kroeg in, maar er waren teveel mensen voor te weinig kroegen, dus besloten we naar huis te gaan.
Helaas misten we de bus... Aangezien het zo koud was besloten we bij een restaurantje langs de weg even wat te gaan drinken.
In datzelfde restaurant, slechts 1 tafel van ons vandaan, zaten een aantal maffe Engelsen en Amerikanen een flink aantal hamburgers weg te werken.
Al snel hadden ze door dat wij ' niet van hier' zijn. En 'niet van hier' is in veel gevallen erg interessant. In dit geval dus ook. Ze stelden een aantal vragen en we raakten in gesprek.
Na een kwartier gepraat te hebben bleken ze helemaal niet zo vervelend te zijn als we dachten. 1 van de jongens was ook ergotherapeut, een andere was verpleegkundige. Er waren nog 3 jongens en 2 meiden bij.
Ze vonden het niet kunnen dat we alweer naar huis gingen en nodigden ons uit om mee te gaan naar een heel gezellige kroeg.
' Nou oké dan, we gaan wel even mee'.
Uiteindelijk was de kroeg zo gezellig dat we zijn gebleven tot we trek kregen.
's avonds waren we zo in de feeststemming dat we uit zijn geweest. Bij het uitgaan kwamen we diezelfde jongens weer tegen en hebben een hele gezellige avond gehad!
Het enige minpuntje was dat Tiska ineens heel erg last kreeg van haar enkel. Vreemd, want ze was er helemaal niet doorheen gegaan. Gelukkig hadden wij onze verpleegkundige bij ons, haha. Hij heeft Tis even onderzocht en gediagnosticeerd: shinsplints (of zoiets).
'Heel vervelend, maar wat is het?'
Nou, dat is als je spieren van je scheenbeen loslaten en verschuiven, meestal door overtraining. Een paar weekjes rustig aan doen en het gaat vanzelf weer over.

De mannen die wij tot nu toe zijn tegen gekomen zijn heel galant.
Ze houden alle deuren open, betalen alle drankjes, eten en zelfs de taxi om veilig thuis te komen nemen ze voor hun rekening!
En moeders/vaders/opa's/oma's wees niet bang, dat doen ze niet om dingen voor elkaar te krijgen! Daar kunnen de (meeste) mannen in Nederland nog een voorbeeld aan nemen! :)

Zaterdag begon met lekker lang uitslapen.
's middags en 's avonds hadden we het druk.
We zijn hier namelijk al zo populair geworden dat we voor allerlei feestjes en andere leuke dingen worden uitgenodigd ;)
‘s middags waren we uitgenodigd om bij een groep studenten basketbal te kijken en 's avonds hadden we een ander feestje bij iemand thuis.
Het was allemaal heel gezellig, maar aan het eind van de dag was ik helemaal gesloopt! Toen gevraagd werd of we zin hadden om nog mee uit te gaan zijn Tiska en ik afgehaakt.
Shanna en Sofie waren nog wel in de mood, dus die zijn nog even wat gaan drinken.

Zondag zijn we naar de dierentuin geweest.
Natuurlijk niet alleen, we waren weer met 'vrienden'.
De dieren zijn hier bijna net zoals in de Nederlandse dierentuin, dus heel veel boeiends valt er niet over te vertellen.
Het was wel grappig dat onze ‘vrienden’ heel geïnteresseerd zijn in de Nederlandse taal, aan het einde van de dierentuin kende ze bijna alle Nederlandse dierennamen. Soms klonk het meer als Chinees, maar we hebben ze in de waan gelaten dat ze heel goed waren... vooral het woord struisvogelpoep kwam er heel mooi uit! ;)
Na deze interessante dierentuindag hadden we trek en besloten ZELF pizza te gaan maken. We hadden genoeg, dus we hebben gezellig met z'n allen gegeten.

Tja, en toen was het weer maandag, helaas.
We zijn hard van start gegaan en hebben de hele dag (jaja, wij werken ook wel hele dagen hoor!) gewerkt aan ons project.
Om onszelf te belonen voor het harde werk zijn we 's avonds naar shoppingmall Galleria gegaan om ons shopavontuur af te maken. Precies om sluitingstijd waren we klaar (nouja, wanneer ben je klaar...) Met heel wat kleren rijker en geld armer zijn we nog even lekker wat gaan drinken in ons favoriete koffie café (coffee cartel).
We hebben een klantenkaart waarmee je kan sparen voor gratis koffie, we hebben er al 2 vol (dat zegt vast al genoeg over hoe vaak we er komen).

Vandaag is het dinsdag.
Vanochtend hebben we hard gewerkt.
Vanmiddag niet, want we hadden andere belangrijke dingen te doen :)
Op dinsdag is er altijd een gratis lunch voor internationale studenten.
Het leek ons leuk om dat eens mee te maken.
Het was in een grote zaal met veel tafels, veel Aziaten en veel eten.
In een hoek stonden een stuk of 10 oudere vrouwen (tussen de 60 en 90 ongeveer) eten op te scheppen. Eerst een bord met een Broodje gehakt of bonensaus en sla, daarna een bordje met cake, brownie, koekjes, muffins, taart, nog meer cake, nog meer koekjes... en allemaal zelf gemaakt!
Een half uur, een broodje gehakt en veel te veel zoetigheid later hebben we de oude vrouwtjes bedankt voor het lekkere eten en zijn naar onze volgende afspraak gegaan, voor een rondleiding over het terrein van de campus.
We weten nu waar we kunnen zwemmen, tennissen, naar het theater gaan, gezellig koffie drinken en met mooi weer buiten kunnen zitten.
Nou, dat buiten zitten zit er nu even niet in... we kunnen (teleurgesteld) zeggen dat het hier sinds enkele dagen een beetje op Nederland lijkt. Kou, wind, regen en... SNEEUW!

Maar goed, aangezien ze hier wel vaker 4 seizoenen in 1 week hebben kan het morgen wel weer heel lekker zijn. Duim voor ons, in ons volgende verhaal laten we weten of het heeft geholpen :)

Het laatste wat ik nog even wil zeggen is dat ik mijn best heb gedaan om dit verhaal zo kort mogelijk te maken. Tot nu toe was ik steeds van mening dat de verhalen op onze site veel te lang zijn om te worden gelezen, maar zelf doe ik het niet veel beter… sorry!
Het volgende verhaal wordt korter! :)